Boekverslag Het Diner - Herman Koch

Het Diner                                                    

Herman Koch

Uitgave 2009

27^e druk

Onderwerp

Ik vind Het Diner een interessant boek, omdat het over de loyaliteit tussen ouders en hun kind gaat, en over hoe ver je liefde voor je kind gaat. In het boek wordt verteld over twee jongens die een dakloze vrouw hebben vermoord. Niemand weet dat zij het hebben gedaan, alleen hun ouders…

Hoe ver gaat je liefde voor je kind? Verzwijg je de misdaad of geef je je eigen zoon aan? Dit boek heeft me een beetje aan het denken gezet, voornamelijk door mezelf de bovengenoemde vragen te stellen. Ik vroeg me af wat ik zou hebben gedaan in die situatie. Ik vind dat het verhaal een redelijke diepgang heeft, je komt aardig wat te weten over de hoofdpersonen en hoe zij over bepaalde dingen denken. Zo ergert de hoofdpersoon Paul, één van de vaders, zich bijvoorbeeld erg aan de gerant van het restaurant waar ze het diner hebben en merk je goed hoe Paul over bepaalde dingen in zijn leven denkt.

Gebeurtenissen

Het boek draait om de gedachten en handelingen van Paul, je leeft als het ware in zijn hoofd en zo maak je alles ook mee, het boek wordt eigenlijk door hem aan jou verteld.

Ik vind het verhaal geloofwaardig als je kijkt naar de gebeurtenissen na de moord, maar de moord zelf is naar mijn mening niet erg geloofwaardig. Twee jongens die een dakloze vrouw aantreffen in een pinhokje en haar vervolgens mishandelen en vermoorden, omdat ze ‘niet konden pinnen’ vind ik een beetje ongeloofwaardig. De gebeurtenissen die daarop volgen vind ik logischer en geloofwaardiger, zoals de uitzending van Opsporing Gezocht en de reacties van de ouders van de twee jongens.

Personen

Ik ben niet beïnvloed door het gedrag van de hoofdpersoon. Paul is een redelijk agressieve man die er al snel zonder een goede reden op los slaat, en dat heb ik niet gedaan na het lezen van dit boek.

Als ik de auteur was, zou ik waarschijnlijk niets aan Paul veranderen, omdat ik vind dat hij op deze manier goed in het verhaal past. Als ik zijn gedrag zou veranderen zou het verhaal niet echt meer kloppen. Als Paul een rustige leraar zou zijn (in het boek was hij bot en lomp tegen zijn leerlingen) dan zou hij niet ontslagen zijn, en dan zou hij vervolgens ook niet de directeur in elkaar geslagen hebben.

Opbouw

Het boek was vlot en makkelijk te lezen, dat komt ook omdat het verhaal door Paul verteld wordt. Het verhaalperspectief is goed gekozen: samen met Paul kom je er als lezer geleidelijk aan achter wat er gebeurd is. Zo luistert Paul naar een voicemailbericht van zijn vrouw aan hun zoon Michel. Zijn vrouw (Claire) zegt dat hun zoon Michel en zijn neef Rick ‘het’ vanavond moeten doen en dat ‘papa nergens van weet’. Als het verhaal niet door Paul verteld was maar door één van de andere hoofdpersonen, dan was het verhaal minder spannend geweest, omdat  je dan al weet wat er bedoeld wordt met het woordje ‘het’.

In het verhaal komen een aantal flashbacks voor. In die flashbacks wordt verteld over het verleden van Paul, zoals in het zomerhuis van zijn broer, zijn ontslag en over de periode waarin zijn vrouw ziek is. De meeste flashbacks zijn aardig lang, waardoor je je concentratie richt op de flashback en de verhaallijn vergeet. Vaak houdt de flashback tijdens het spannende deel ervan op, waardoor je in één klap opeens weer terugbent bij het verhaal. Ik vind de flashbacks een sterke toevoeging aan het verhaal, op die manier houdt het boek je bezig. Ik vond de afloop van het verhaal op zich goed en origineel, maar een beetje kort door de bocht. Het zou beter zijn als de afloop uitgebreider en in een rustig tempo verteld zou zijn.

Taalgebruik

De zinsopbouw en het taalgebruik waren niet echt moeilijk. Het verhaal wordt door Paul verteld in spreektaal, dus het taalgebruik is niet moeilijk en er zijn geen lange onbegrijpelijke zinnen. De plekken waar de gebeurtenissen plaatsvinden worden uitgebreid beschreven. Op die manier kun je goed een beeld  krijgen over hoe alles eruit zag en wat er gebeurde. De dialogen zijn op een duidelijke, logische en natuurlijke manier beschreven. Zo is er tijdens een discussie oogcontact tussen Paul en zijn vrouw Claire, zien zij boodschappen in elkaars ogen (‘steun me’ of ‘inderdaad, je hebt gelijk’) en handgebaren en handelingen worden duidelijk beschreven, waardoor hun gesprek een stuk natuurlijker overkomt.

Beknopte verhaalanalyse en beoordeling
Titel: Het Diner Auteur: Herman Koch Verschijningsjaar: 2009
Subject	Uitwerking
Inhoud	Paul, zijn broer Serge en hun echtgenotes gaan uit eten. De reden hiertoe is om te bespreken wat ze met hun zoons aan moeten. Ze hebben namelijk een moord gepleegd. Tijdens het diner kom je steeds meer te weten over de hoofdpersonen en hun verleden.
Thema (hoofdonderwerp in abstractie)	- Hoe ver gaat de liefde voor je kind?
Motieven (herhalende onderwerpen die gezamenlijk tot het hoofdonderwerp leiden)	- Twijfel - Discussies - Herinneringen - Meningsverschillen - Geweten - Familierelaties
Personen	Paul Lohman: hoofdpersoon, vader Michel, echtgenoot van Claire, ‘verteller’ van het verhaal. Serge Lohman: broer van Paul, vader van Rick,  echtgenoot van Babette, populaire presidentskandidaat van Nederland.
Historische tijd en ruimte	- Eenentwintigste eeuw (er worden geen jaartallen genoemd) - 1 à 2 jaar voor het diner - 6 à 7 jaar voor het diner - In een restaurant (de naam wordt niet genoemd, ‘die zou alleen maar bezoekers trekken’). - In de buurt van het restaurant. - Bij Serges zomerhuis in de Dordogne. - Bij Michels school.
Titelverklaring en Onderschrift	- Tijdens het diner wordt het verhaal verteld. - Het onderschrift komt uit de film Reservoir Dogs, ik zie het verband met het verhaal wel, alleen snap ik niet waarom Koch het in zijn boek plaatste: Nice Guy Eddie: ‘’C’mon, throw in a buck’’ Mr. Pink: ‘’Uh-huh. I don’t tip’’ Nice Guy Eddie: ‘’Whatdaya mean, you don’t tip?’’ Mr. Pink: ‘’I don’t believe in it.’’
Verteller (perspectief)	Vanuit het ik-perspectief: het perspectief van Paul.
Genre	Roman met flashbacks.
Spanning	- Het voicemailbericht van Claire. - Het filmpje op Michels mobiel. - De moord op de dakloze vrouw. - De ontknoping van het verhaal.
Stijl	Het verhaal wordt in een redelijk vlot tempo verteld, er wordt niet onnodig lang stilgestaan bij bepaalde fragmenten.
Waardering in recensies	Het Diner wordt beschreven als een boek dat moeilijk weg te leggen is, dat het een meesterwerk is en dat mensen er niet over moeten praten, maar het boek moeten lezen. Mensen vragen zich af hoe hij in korte tijd veel lovende recensies en een groot publiek aan wist te trekken.
Persoonlijke waardering	Ik vond Het Diner een interessant en leuk boek, omdat met Koch’s humor het boek luchtig en vlot te lezen is, ook al gaat het om een serieus onderwerp. Ik geef het boek een 8.

Leesautobiografie

Al sinds ik heel klein ben, heb ik al boeken. Eerst ging het natuurlijk om plaatjesboekjes van Dick Bruna en Dikkie Dik. Ik weet nog dat ik heel trots was toen ik mijn eerste boekje helemaal zelf kon lezen. Het was een klein boekje waarin je spelenderwijs leerde wat bepaalde woorden betekenden. Ik heb het boekje nog steeds. De titel is ‘Weet je wie ik ben? Kwek, kwek!’ De auteur staat er niet in, het is een vertaald boekje uit het Engels met heel eenvoudige zinnetjes, dus ze hebben alleen de tekenaar erbij gezet: Steve Cox. Na deze boekjes kwamen onder andere Wipneus en Pim, Dolfje Weerwolfje en de Okki.

Eigenlijk heb ik al mijn hele leven dezelfde leesgewoonte: ik lees voordat ik ga slapen. Als peuter werd ik voorgelezen, later ging ik in bed AVI-boekjes lezen. Daarna kwam de Donald Duck en ben ik langzaamaan steeds meer boeken gaan lezen. Eerst boeken uit de reeks ‘Waanzinnig om te weten’ en de boeken van Maik en zijn monsters. Daarna ontdekte ik meer spannende boeken, zoals de serie over Alex Rider en boeken over de Tweede Wereldoorlog. Meestal lees ik ’s avonds in bed met wat muziek op de achtergrond en dan lees ik ongeveer een half uurtje. Als ik een boek heb uitgelezen (en het was een leuk boek) dan lees ik eigenlijk altijd het vervolg als er meer delen zijn. Als ik een nieuw boek wil lezen, dan kijk ik eerst wat het thema is. Dan lees ik de achterkant en vaak weet ik dan al of het een leuk boek is.

Niet alle boeken lees ik met evenveel plezier. Ik hou niet van sprookjes of romantische verhalen, die vind ik langdradig en saai. Ik hou vooral van spannende boeken, pageturners, oorlogsverhalen, verhalen over mensen uit het verleden en humoristische verhalen. Verhalen over vriendschappen en relaties vind ik niet zo boeiend, omdat ik wil dat het boek spannend is: ik wil doorlezen en weten hoe het verhaal afloopt.

Ik schat mijn leesniveau op niveau 3 in, omdat ik graag boeken lees over onderwerpen waar ik meer over wil weten. Het maakt me dan niet uit of het boek dik of dun is. Als een boek dik is, en het boeit mij, dan heb je meer boek om van te genieten. Ik vind het leuk om aan het denken gezet te worden. Als ik zo´n boek aan het lezen ben, heb ik vaak wel zin om snel weer verder te lezen. Ik denk dus dat ik een gemotiveerde lezer ben. Als ik kijk bij de boeken die horen bij niveau 3, dan vind ik ook wel een paar boeken die ik denk te gaan lezen. Nadat ik deze lijst had bekeken, ben ik al met het Schnitzelparadijs van Khalid Boudou begonnen.

De komende jaren gaan we lezen voor de lijst. Ik heb daar wel zin in: de kinderboeken en stripverhalen heb ik wel gezien. Ik vind het leuk om nieuwe boeken en schrijvers te gaan ontdekken. Ik zal vast niet alle literatuur met even veel plezier lezen, maar ik weet zeker dat er mooie boeken bij zitten. Ik vind dat je niet gedwongen moet worden een boek voor de lijst te lezen als het geen leuk boek is, want dan heb je er geen lol aan. Het is wel goed om zelf een keuze te maken uit verschillende boeken die in aanmerking komen.